പാനപാത്രം

 അപ്പവും  വീഞ്ഞും  വിഭജിച്ചു ..

വിഹായസ്  രക്തപങ്കിലം ...

കൊതിച്ചു നീയും ഞാനും ..

മറ്റൊരു  ഉയർതെഴുന്നെൽപ്പിനായ് ... 

ഒരു കൈ തന്നു ,

താങ്ങും  തണലുമായ്  നീ ..

കരങ്ങൾ കോർത്തിണക്കി  മുന്നേറി നാം .

തുറപ്പിച്ച  കണ്ണുകൾ 

ചോരയ്ക്കായ്‌ വാളോങ്ങി ...

പൊരുതി നാം ..

ഒരു വേള , 

ചതിച്ചു നമ്മെ , ആ വിശുദ്ധ പാനപാത്രം ...

കുടിച്ചു ഈ പാപി ,

നിൻ ചുടു രക്തം ...

ഒടുവിൽ  പാപ ഭാരമേറി നീ,

നടന്നു നീങ്ങി ..

പാനപാത്രങ്ങൾ  ഇനിയുമുണ്ടാകും ..

ഓർക്കുക , ഒറ്റുകാർ താഴ്വര കീഴടക്കും .

കുരിശിൽ  നിന്നിറ്റു   വീണ രക്തം ,

ചുവപ്പായിരുന്നു നിറം ..

വിപ്ലവത്തിന്റെ ചുവപ്പ് ..

ഉയര്തെഴുന്നെല്ക്കാൻ സമയമായ് ..

മഹാനഗരം  വിളിക്കുന്നു നിങ്ങളെ ,

അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവന്റെ ,

കുരിശിൽ തറച്ചു തീർത്ത ,

സ്വാതന്ത്ര്യം ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ ...

ഇറ്റു വീണ നിൻ ചോരത്തുള്ളികൾ ,

ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു ,

വിപ്ലവത്തിന്റെ പാനപാത്രം ...

                                                                                          കൃഷ്ണരാജ്  എം 

                                                                                   (17/06/2015)